- Drzwi po lewej prowadzą do dawnego salonu dla dam, a te po prawej do dawnej palarni dla panów. W obecnych czasach w całym domu obowiązuje zakaz palenia, lecz na wszelki wypadek wspomnę, że z pańskiego pokoju można wyjść na obiegający całe piętro balkon. Pan pali? - Od czasu do czasu lubię zapalić cygaro - odparł, chociaż jej mina aż nadto wyraźnie mówiła, co panna LeCroix sądzi na temat palenia. - Ale to musi być odpowiedni moment i odpowiednie miejsce, najchętniej łączę takie okazjonalne cygaro ze szklaneczką brandy, tak więc jest to celebrowana przyjemność, niemająca nic wspólnego z nałogiem, jak pani widzi. - Hmm... - mruknęła powątpiewająco. - Wracając do tematu, rano prawe drzwi są otwarte, gdyż teraz znajduje się tam urocza jadalnia. Oryginalna jadalnia została przerobiona na prywatny gabinet pani Frazer. Na górze znajdują się sypialnie. Gdyby zgubił pan klucz lub gdyby pojawił RS 70 się jakiś inny problem natury, nazwijmy to, technicznej, może się pan zwrócić do naszego stróża i złotej rączki, jego domek znajduje się na tyłach posesji, wystarczy przejść przez ogródek. Każda z nas dwóch ma swoją pracę, ale Gareth Miller jest zawsze na miejscu. Jakby co, pomoże panu. - W porządku. Wstąpiła na schody, lecz już na pierwszym stopniu odwróciła się, a na jej twarzy odmalowała się niepewność. - Pan jest profesorem, tak? Odniósł wrażenie, że wygadana panna LeCroix nie lubi czuć się niepewnie i że jest poirytowana na samą siebie za swoje wahanie. - Zgadza się. Dokładnie tak, jak powiedziało biuro podróży. Skinęła głową, ale nadal miała ściągnięte brwi. - Tak, oczywiście, przepraszam... Proszę za mną. Na piętrze skręciła w lewo i otworzyła pierwsze drzwi po prawej stronie korytarza. - Na pewno będzie tu panu bardzo wygodnie. Łazienkę dodano na początku dwudziestego wieku, ma oryginalne detale w stylu art deco - oznajmiła z dumą. - Zgadzam się, że w naszym pensjonacie opłaty za nocleg są nieco wyższe niż gdzie indziej, ale... - Ale te ceny są w pełni uzasadnione - rzekł z całym przekonaniem. Łazienka rzeczywiście robiła wrażenie, a pokój był naprawdę przestronny, mieściło się w nim duże łoże z baldachimem, telewizor, przepastna szafa, dziewiętnastowieczne biurko, na którym stał faks i drukarka, podczas gdy ekspres do kawy oraz kuchenkę mikrofalową umieszczono na niedużym kredensie z epoki. Podwójne drzwi prowadziły RS 71 na balkon otaczający całe piętro, Bryan wyszedł więc na chwilę na zewnątrz, z przyjemnością odetchnął wiosennym powietrzem, popatrzył z góry na niewielkie patio oraz ogródek, gdzie zdołano pomieścić basen, który w każde nowoorleańskie lato musiał stanowić prawdziwe błogosławieństwo dla mieszkańców domu. Panowała tu cisza i spokój, jakby tętniące życiem centrum znajdowało się o całe mile dalej. Ta posesja była prawdziwym skarbem, musiała być warta małą fortunę. Odwrócił się. Stacey stała na środku pokoju, cały czas przyglądając się Bryanowi z wyrazem niepewności na twarzy. - Tu jest idealnie - zapewnił ją.