zabójcę Thomasa. - A o nas? - Że mi pomagacie. I ścisz głos. - Dostrzegłszy spojrzenie Crispina, westchnął z rezygnacją. - Mów, wielkoludzie. - Zastanawiałem się właśnie, kiedy nas spytasz, czy odkryliśmy coś ciekawego. Sinowi nie podobało się to, co sugerował Szkot: że zajęty młodą żoną całkiem zapomniał o śledztwie. - Czekałem, aż sami mi powiecie. - Ja niczego ciekawego nie odkryłem - oznajmił Wally. - Zabójca kotów również kopie psy i warczy na małe dzieci. Eksportuje to, za co dostaje dobrą cenę. Nie trafiłem na ślad żadnych nielegalnych transakcji, które sprowokowałyby go do morderstwa. Wczoraj był w parlamencie, ale o tym sam wiesz. Sinclair pokiwał głową. - Widziałem go. I Kilcairna, który, zdaje się, nienawidzi Bonapartego. - Tak - potwierdził Crispin. - Jego kuzyn zginął w Belgii. Myślę, że to nie jest człowiek, o którego nam chodzi. Przykro mi, Sin. Choć Sinclair nie lubił earla, sam doszedł do takiego wniosku. - Dlaczego się nie cieszę, że wyeliminowaliśmy jednego podejrzanego? - Bo już na przyjęciu weselnym ci się nie spodobał. Najchętniej widziałbyś go jako pokarm dla robaków. - Racja. - Niech zastępy aniołów śpiewem ukołyszą go do snu wiecznego. - Crisp... - Niech przeszłość oświetli mu drogę do królestwa śmierci. - Przestań cytować poezje - burknął Sinclair. - Jeszcze ktoś mylnie weźmie cię za dżentelmena. Harding uśmiechnął się szeroko. -Jestem tylko siostrzeńcem dżentelmena, chłopcze. - Tak, siostrzeńcem cholernego diuka Argyle - wtrącił Wally. - Ulubionym, Wallace. I ciesz się z tego, bo bez moich arystokratycznych koneksji nigdy nie wszedłbyś do tego klubu. - Nie zapominaj, że ja jestem wnukiem księżnej, Szkocie. - Już skończyliście rozmawiać o waszej błękitnej krwi? - odezwał się Bates. - Ja również nie mam żadnych nowin. Ten pijak Ramsey DuPont nie potrafiłby popełnić morderstwa, nawet gdyby ktoś załadował mu pistolet i wycelował. - Zatem można skreślić wszystkich trzech dżentelmenów z naszej listy? Crispin pokiwał głową. - Tak. Gdyby Kilcairn chciał zabić twojego brata,